We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad. Met de
jongens zijn we naar het museum voor beeld en geluid geweest en meteen ook maar
naar het top2000 café, of eigenlijk andersom. Dit lijkt een jaarlijks terugkerende
traditie te worden.
Heel leuk om te zien hoe onze kinderen dit ook steeds meer
uit zichzelf gaan volgen. Zo heeft iedereen hier zijn eigen lijst ingevuld en
stond de jongste op een ochtend vroeg naast zijn bed, één van zijn liedjes kwam
op de radio en hij was toch wakker.
De rest van de dagen hebben we gevuld met lezen, spelletjes
spelen en vooral veel films kijken. De oudste zit nog steeds in het gips en kan
niet zo veel, maar een bezoekje aan de bioscoop zat er wel in en
thuisbioscoopje spelen was ook een goed tijdverdrijf! Ik kan Mary Poppins van
harte aanbevelen en ook de nieuwe Fantastic Beast, maar die dan vooral voor de Harry
Potter fans.
Nadeel van de bioscoop is dat het geluid zo ontiegelijk hard
staat en daar kan ik niet goed meer tegen. Het komt behoorlijk binnen en ik
merk dat ik mijn lichaam ga aanspannen om het op te vangen. Oordopjes in doen
helpt gelukkig wel enigszins en omdat ik het te leuk vind om het te laten, probeer
ik me verder maar zo goed mogelijk te ontspannen. En dan is het best te doen.
Voor oud en nieuw hebben we weer veel samen in de keuken
gestaan. Elke dag maakte er iemand iets lekkers om mee te kunnen nemen naar
mijn familie. Zo heeft mijn man voor de soep gezorgd, is mijn dochter op één
been wafels aan het bakken geweest, hebben de jongens gehakballetjes gemaakt en
heb ik een tijdje boven een pan suikerstroop staan roeren voor zelfgemaakte
nougat.
Dat doet ook wel wat met de sfeer in huis trouwens, dat
ieder zo zijn eigen inbreng heeft. Buiten dat het iets heeft om het eten
vervolgens te delen met de rest van de familie en trots te kunnen verkondigen
dat die of die daarvoor heeft gezorgd, versterkt het de onderlinge relatie.
En toen kwam oud en nieuw.
Ik heb het oliebollen bakken expres aan de rest van de
familie overgelaten. Dat was toch wel een dingetje waar ik tegen op zag. Ik
wilde wel tot twaalf uur op kunnen blijven. En dat is gelukt, sterker nog, na
het vuurwerk heb ik zelfs nog een poosje mee gedaan met het spelletje Mahjong
waar we voor twaalven mee gestart waren! En daar was ik wel een beetje trots
op. Hoe anders was het vorig jaar! Toen ik met halve oogjes naar het vuurwerk
stond te kijken.
Tja, de volgende dag was ik niet toerekeningsvatbaar en ja,
mijn nek voelde ik ook meer dan anders. Maar je moet er iets voor over hebben. En
ik was niet de enige die moe en brak was en niet veel deed die dag.
De dag daarna ging het al wat beter, al bedacht ik ineens
dat er een leuke activiteit voor de jongste op het programma stond en moest hij
met mijn man op stel en sprong weg omdat ik het ook nogal laat bedacht. Zo laat
dat zelfs mijn zoon vroeg of ik het de volgende keer wat eerder wilde zeggen!
Maar goed, het nieuwe jaar is begonnen en ik ben heel
benieuwd naar wat 2019 gaat brengen. Maandag begint alles weer en ga ook ik weer
aan de slag. Waarmee, daar hoop ik gauw in deze blog meer over te kunnen
vertellen!
Voor al mijn lezers: een heel gezond en inspirerend 2019.
Dat het iedereen iets goeds mag brengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten