zaterdag 26 januari 2019

Resterende klachten en even kopje onder


En toen kwam er toch weer een kink in de kabel en wil ik dit medium gebruiken om een bepaalde klacht ook voor mezelf wat helderder te krijgen.

Wat gebeurde er? Ik was nog wat aan het bijkomen van oud en nieuw toen het thuis mis ging. Mijn man zat al een poosje niet zo lekker in zijn vel, door meerdere omstandigheden, en zakte aan het eind van de vakantie door het ijs. Behalve dat er stappen zijn gezet en hij al snel weer enigszins boven water was, wil ik hier inhoudelijk niet verder op in gaan.

Waar ik wel op in wil gaan is mijn reactie erop. Dit zijn namelijk de belangrijkste momenten dat ik merk dat een whiplash stressgevoelig is en dat dit voor mij ook nog steeds geld. Hoe graag ik ook zou willen dat dit anders is.
Want waar ik al een paar weken ’s nachts goed doorsliep en de hele vakantie zelfs uit kon slapen, lag ik nu ’s nachts wakker door de spanning in mijn nek. Iets wat de afgelopen tijd echt wel minder was geweest. De dagen erna liep ik moe en versuft rond en had ik ook overdag last van spanning.

Die spanning wil ik hier wat nader omschrijven. Het is namelijk iets wat als een soort restklacht over is gebleven. Ik heb het ook als ik (te) laat naar bed ben gegaan of relatief veel heb gedaan die dag. Dan merk ik het met name aan het begin van de nacht op. Logisch natuurlijk, liggend in bed heb ik minder afleiding, waardoor het meer opvalt.
Het is een soort van lichamelijke sensatie die zich moeilijk onder woorden laat brengen en waar ik nu toch een poging voor wil doen. Misschien dat één van de lezers hier er iets in herkennen of weten wat het is/ er gebeurt?  



Wat ik voel is een soort van tintelingen, kloppen, druk en hard gevoel in de nek. Alsof de diepe gebieden; spieren, zenuwbanen, etc. zich aanspannen. Soms gaat er zelfs een tinteling als een soort elektrische lading van onder de nek omhoog tot halverwege mijn achterhoofd. Iemand die dit herkent? Het geeft in ieder geval een behoorlijk onrustig gevoel en als het erg is kan het ook zeer gaan doen.

Ik vermoed zelf dat het de overgevoeligheid voor prikkels is waar je met een whiplash wel vaker mee te maken hebt. Ook moet ik denken aan dat je pijngrens veel lager is gaan liggen, zonder dat daar direct een reden voor is. Maar daar houdt het dan wel bij op.
Ik weet in ieder geval dat ik me er niet al te veel zorgen over moet maken. Behalve dat het irritant en vermoeiend is, kan het geen kwaad. Het is wel een signaal dat ik het even wat rustiger aan moet doen en het beter is om vroeg naar bed te gaan. En dat ik er alert op moet zijn dat mijn lichaamshouding / nek ontspannen blijft.

Dat is dan ook wat ik een paar dagen zo gedaan heb. Dan maar als een halve zombie door het huis lopen en doen waar ik zin in heb. De rest komt later wel weer.
En als ik dan zo besluit dat het oké is om even out of duty te zijn, dan valt het eigenlijk ook best wel mee. Het maakt in ieder geval niet meer uit dat ik tot weinig kom en de bank mijn beste gezelschap is. Ik geef mezelf de tijd om rustig boven water te komen. Precies wat ik dan nodig heb.

In mijn volgende blog vertel ik hoe dit verder gaat.

zaterdag 5 januari 2019

De feestdagen ook weer overleefd!


We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad. Met de jongens zijn we naar het museum voor beeld en geluid geweest en meteen ook maar naar het top2000 café, of eigenlijk andersom. Dit lijkt een jaarlijks terugkerende traditie te worden.
Heel leuk om te zien hoe onze kinderen dit ook steeds meer uit zichzelf gaan volgen. Zo heeft iedereen hier zijn eigen lijst ingevuld en stond de jongste op een ochtend vroeg naast zijn bed, één van zijn liedjes kwam op de radio en hij was toch wakker.


De rest van de dagen hebben we gevuld met lezen, spelletjes spelen en vooral veel films kijken. De oudste zit nog steeds in het gips en kan niet zo veel, maar een bezoekje aan de bioscoop zat er wel in en thuisbioscoopje spelen was ook een goed tijdverdrijf! Ik kan Mary Poppins van harte aanbevelen en ook de nieuwe Fantastic Beast, maar die dan vooral voor de Harry Potter fans.
Nadeel van de bioscoop is dat het geluid zo ontiegelijk hard staat en daar kan ik niet goed meer tegen. Het komt behoorlijk binnen en ik merk dat ik mijn lichaam ga aanspannen om het op te vangen. Oordopjes in doen helpt gelukkig wel enigszins en omdat ik het te leuk vind om het te laten, probeer ik me verder maar zo goed mogelijk te ontspannen. En dan is het best te doen.


Voor oud en nieuw hebben we weer veel samen in de keuken gestaan. Elke dag maakte er iemand iets lekkers om mee te kunnen nemen naar mijn familie. Zo heeft mijn man voor de soep gezorgd, is mijn dochter op één been wafels aan het bakken geweest, hebben de jongens gehakballetjes gemaakt en heb ik een tijdje boven een pan suikerstroop staan roeren voor zelfgemaakte nougat.
Dat doet ook wel wat met de sfeer in huis trouwens, dat ieder zo zijn eigen inbreng heeft. Buiten dat het iets heeft om het eten vervolgens te delen met de rest van de familie en trots te kunnen verkondigen dat die of die daarvoor heeft gezorgd, versterkt het de onderlinge relatie.


En toen kwam oud en nieuw.
Ik heb het oliebollen bakken expres aan de rest van de familie overgelaten. Dat was toch wel een dingetje waar ik tegen op zag. Ik wilde wel tot twaalf uur op kunnen blijven. En dat is gelukt, sterker nog, na het vuurwerk heb ik zelfs nog een poosje mee gedaan met het spelletje Mahjong waar we voor twaalven mee gestart waren! En daar was ik wel een beetje trots op. Hoe anders was het vorig jaar! Toen ik met halve oogjes naar het vuurwerk stond te kijken.
Tja, de volgende dag was ik niet toerekeningsvatbaar en ja, mijn nek voelde ik ook meer dan anders. Maar je moet er iets voor over hebben. En ik was niet de enige die moe en brak was en niet veel deed die dag.
De dag daarna ging het al wat beter, al bedacht ik ineens dat er een leuke activiteit voor de jongste op het programma stond en moest hij met mijn man op stel en sprong weg omdat ik het ook nogal laat bedacht. Zo laat dat zelfs mijn zoon vroeg of ik het de volgende keer wat eerder wilde zeggen!


Maar goed, het nieuwe jaar is begonnen en ik ben heel benieuwd naar wat 2019 gaat brengen. Maandag begint alles weer en ga ook ik weer aan de slag. Waarmee, daar hoop ik gauw in deze blog meer over te kunnen vertellen!


Voor al mijn lezers: een heel gezond en inspirerend 2019. Dat het iedereen iets goeds mag brengen!




Iedereen een rugzak

Enig tijd terug alweer, zat ik in een bijzonder gesprek waar het onderwerp ‘rugzakje’ ter sprake kwam. Het zette een en ander mooi in pers...