Afronding behandeltraject

Je zou in alle hectiek bijna vergeten dat ik tussen alle bedrijven door ook nog consequent twee keer in de week trainde bij het behandelcentrum. Het traject liep al ten einde en is inmiddels afgerond en geëvalueerd.

Terugkijkend op het programma ben ik erg tevreden. Het was prettig om onder begeleiding en met een flinke dosis humor weer goed in beweging te kunnen komen. Met behulp van de juiste oefeningen heb ik mijn souplesse, conditie en kracht goed op kunnen bouwen. Dit in combinatie met de psychologische gesprekken en EMDR, een methode waarbij je via oogbewegingen trauma’s een plek geeft, heb ik weer vertrouwen gekregen.

Vertrouwen in mijn lichaam en dat ik kan bewegen zonder bang te zijn om pijn te krijgen of constant tegen grenzen aan te lopen. Soms ben ik zelfs klachtenvrij, als ik mijn nekspieren goed ontspan en er vooral niet te veel op let. Dan voel ik even geen pijn of spanning. Iets waar ik erg blij mee ben, ik ben nu eenmaal graag in beweging en kan het goed gebruiken als ik straks mijn ‘oude’ functie als danstherapeute weer op ga pakken.

Ik kan thuis weer datgene doen wat er moet gebeuren en een beetje meer. Er is ook energie voor de leuke dingen en mijn hobby’s. Al moet ik blijven opletten dat ik de balans er in houd, zorg voor voldoende rustmomenten en op tijd stop. Zodat ik voorkom dat ik ga forceren omdat ik bijvoorbeeld vind dat er iets af gemaakt moet worden. Dat blijft een valkuil voor me, vreet energie en, zoals ik al vaker heb beschreven, helpt niet om stappen vooruit te kunnen zetten.

Het belangrijkste is dat ik mijn veerkracht terug heb. Ik laat me minder gemakkelijk uit het veld slaan, raak niet meer volledig uitgeput en herstel sneller. Zolang ik die rustmomenten maar in acht blijf nemen en zorg voor afleiding door iets leuks of ontspannends te gaan doen.  Wijsheid komt met de tijd en ik heb ervaren dat ik kan vertrouwen op mijn intuïtie.

Wat betreft mijn mentale belastbaarheid en die met betrekking op werk is er zeker nog werk aan de winkel. Dat is door alle perikelen minder aan bod gekomen. Bovendien duurt het veel langer om mijn concentratievermogen weer op peil te krijgen. Dat schijnt zelfs nog jaren te kunnen duren, heb ik me laten vertellen. Is dat erg? Nee, het is wat het is. We gaan zien hoe zich dat gaat ontwikkelen.

Al met al goed nieuws dus, iets om tevreden mee en trots op te zijn! Nu nog even genieten van een paar weekjes vakantie. Tot de volgende blog!