WW- perikelen deel 1

Ik zit inmiddels een paar maanden in de WW. In principe zou dit snel geregeld en duidelijk moeten zijn. Maar net zoals àlles de afgelopen jaren vooral heel anders loopt dan gebruikelijk, gaat ook dit niet volgens het boekje. Alsof het in de sterren geschreven staat, bizar en tegelijkertijd humoristisch.

Laat ik weer eens bij het begin beginnen. Tijdens de onderhandelingen met mijn werkgever over de vaststellingsovereenkomst, is er een globale berekening gemaakt van de WW waar ik na ontslag recht op zou hebben. Ze gingen daarbij uit van het inkomen dat ik gehad zou hebben als ik niet ziek was geweest. Helemaal prima zou je zeggen. Het bedrag leek in ieder geval redelijk.

Vervolgens ging het UWV bij aanvang van de WW mijn dagloon vaststellen. Dat is dan uitgangspunt voor het berekenen van je uitkering. Dit doen ze door 12 maandsalarissen, gerekend vanaf de één na laatste maand dat je werkzaam bent geweest, bij elkaar op te tellen, gedeeld door het aantal dagen dat je werkt in een jaar.

Even een voorbeeld ter verduidelijking. Stel je zit vanaf oktober 2017 in de WW. Dan slaan ze september over en rekenen ze terug vanaf augustus 2017. In totaal 12 maanden, dus tot en met september 2016. Helder?

Oké, tot zover de gebruikelijke situatie. Nu is het zo dat ik in die 12 maanden gekort ben vanwege ziekte. Dan gaat de berekening anders, al had ik op dat moment nog geen idee hoe precies.

Afijn, een paar weken na de aanvraag van mijn WW kreeg ik een bericht met daarin de berekening van mijn dagloon en die was hoog! Ik schrok er zelf van. Maar omdat ik nog niet precies wist hoe het verder zou gaan heb ik gewacht tot de eerste betaling van mijn uitkering. En ja, die bleek ook heel erg hoog, al ga ik hier niet in detail treden. Toen ben ik maar even met het UWV gaan bellen.

Uiteindelijk kreeg ik degene aan de lijn die achter de berekening zat en kreeg ik de volgende uitleg:

De wet bepaalt dat er bij de vaststelling van een uitkering geen sprake mag zijn van korting op korting. Als je bijvoorbeeld minder salaris hebt gehad door ziekte, pakt het systeem de maand vóórdat je gekort bent als uitgangspunt van de berekening. Dat vermenigvuldigen ze met 12 en delen ze door het aantal dagen dat je werkt. En ik had blijkbaar de mazzel dat die maand in mijn geval december was en daar zat een stuk eindejaarsuitkering in. En zo kwam ik aan dat hoge bedrag.

Maar er zat wel een staartje aan. Omdat ik uit het onderwijs kom is mijn ex-werkgever risico dragend. Wat onder andere betekent dat zij mijn uitkering moeten betalen. Zij konden dan ook bezwaar aantekenen tegen de hoogte van mijn dagloon. En dat gebeurde ook, wat ik ergens wel snapte. Want dit zat ruim boven hun eigen berekening.

En aangezien dit staartje inmiddels alweer een heel vervolg aan het krijgen is en deze blog echt veel te lang wordt als ik het hele verhaal in één keer doe, zullen jullie moeten wachten op het vervolg.

Tot de volgende blog!