Goed nieuws en wat het effect daar dan van is

En toen kwam er ineens schot in de zaak, gelukkig! Wat is er gebeurd?

Als eerste wilde mijn leidinggevende de financiering van het revalidatie traject op zich nemen. Daarnaast ging zij ook akkoord met het voorgestelde 2^e spoor re-integratie traject.
Ik heb diezelfde dag nog mijn aanmeldingsformulier naar het behandelcentrum gemaild en werd de volgende dag al gebeld voor een intake. Deze heeft inmiddels plaatsgevonden, hierover volgende week meer. Het is nu wachten op het voorgestelde behandelplan en goedkeuring van de offerte van beide trajecten van mijn leidinggevende. Zodra dat er door is kan ik bij wijze van spreken dezelfde dag nog starten!

Gek hoe het zo kan lopen. Ook mooi om te merken wat het effect was op mijn fysieke gesteldheid. Zoals ik vorige week beschreef hoe ik reageerde op tegenslag, merkte ik nu ook dat deze positieve wending weldadig werkte. Ik voelde me de dagen daarna lichter en meer ontspannen.

Samen met mijn fysiotherapeut keek ik terug op deze observaties en combineerde dat met onze gezamenlijke kennis en wat ik inmiddels op internet langs had zien komen. Whiplash gerelateerde klachten komen voor een groot deel voort uit overprikkeling. Hersenen reageren veel sneller en heftiger op bijvoorbeeld een pijnprikkel. Als een soort Pavlov reactie is dit veel te hoog ingesteld. 

Waar ik de afgelopen periode mee bezig ben geweest, is die reactie hier en daar omdraaien. Mijn hersens voor de gek houden door de beweging net even anders uit te voeren of er een positieve gedachte tegenover te zetten. Ik heb door alle omstandigheden de ruimte gehad om prikkels op te zoeken waar en hoe ik dat wilde en vooral wanneer en voor hoe lang. En daarna had ik de tijd voor rust en ontspanning, wat nodig is om te kunnen herstellen en uit die Pavlov reactie te kunnen komen. 

Wat echter vaak gebeurt in ‘Whiplashland’ is dat mensen te maken krijgen met verzekeraars en instanties die niet mee werken, werkgevers die geen begrip tonen en behandelaars die cliënten door de pijn heen laten trainen. Soortgelijke ervaringen als degene die ik vorige week beschreef. Allemaal stressoren die juist die Pavlov reactie verder inslijpen, waardoor de cliënt niet herstelt, of zelfs te maken krijgt met een klachtenverergering. Zie dan maar eens geen patiënt te worden!

Wat ik hier nu mee wil zeggen? Misschien wat begrip voor mensen met een whiplash of een andere chronische ziekte. Je bent niet alleen en zeker niet gek! Ja, je mag de tijd nemen die je nodig heb en ja, het mag af en toe (of heel vaak) niet gaan zoals jij dat het liefst zou willen. Dat hoort erbij en ook dat gaat weer een keer over. Blijf vooral geloven in jezelf, blijf op zoek naar wat jou helpt en naar de geluksmomentjes op een dag, al is het maar een kleintje.

En verder voor iedereen en zeker ook voor mezelf, houd moed, volg je gevoel en gebruik je (gezonde) verstand, hoe lastig het soms ook is. Dan weet je wat de juiste weg is!