In hoeverre was een whiplash verantwoordelijk voor mijn terugval?

Omdat ik mezelf het afgelopen jaar niet als patiënt heb willen zien, heb ik nooit de moeite genomen om me te verdiepen in het fenomeen whiplash. Ik wilde afgaan op mijn eigen oordeel en volgen wat voor mij paste. De afgelopen tijd ben ik echter toch eens op Google gaan kijken. Je moet dan wel eerst langs allerlei letselschadeadvocaten. Whiplash is blijkbaar big business. Al zoekende stuitte ik onder andere op een lijst met klachten die ik interessant vind. Mijn hemel wat kun je er veel aan overhouden! Gelukkig herkende ik er meer niet in dan wel, maar datgene waar ik sinds mijn terugval tegenaan loop stond er wel degelijk tussen (voor diegene die wil weten wat dat dan allemaal is, onderaan mijn blog staat een lijstje). En stiekem was dat toch wel heel prettig om te lezen. Het maakte het een en ander verklaarbaar en makkelijker te accepteren. Ik hoef niet meer elke keer dat er iets is te bedenken hoe dat zo kan gebeuren. Het hoort er gewoon allemaal bij. Wat niet betekent dat er geen werk aan de winkel is! Doel voor dit jaar blijft om weer fatsoenlijk te kunnen functioneren, waar dan ook en zo goed als haalbaar is.

Deze ontdekking maakte dat ik mijn terugval van afgelopen oktober nog eens goed onder de loep nam. Ik vroeg me namelijk af hoe het heeft kunnen gebeuren dat ik zo gigantisch snel zo ver achteruit heb kunnen gaan, terwijl ik dacht dat ik volledig was hersteld en dus ook weer drie dagen vol aan de bak was gegaan na de zomervakantie. In eerste instantie weet ik dat aan de werkdruk en dat ik werk deed dat niet direct mijn voorkeur had. Wat ook de mening was van iedereen om mij heen die mij zag afglijden. Ik heb daar nu toch de nodige vraagtekens bij. Was ik eigenlijk wel volledig hersteld voor de zomervakantie, of was het zo dat ik geen zin meer had om er aandacht aan te besteden? Ik zat in deze periode vol in de re-integratie en was een supervisietraject aan het afronden. Tegelijkertijd liep het schooljaar ten einde en wilden ze weten wat ze van me konden verwachten voor het volgende jaar. Ik wilde zelf ook graag spijkers met koppen slaan, het jaar afronden en een nieuwe start kunnen maken. Ik was er helemaal klaar mee, maar ook flink moe, wat ik weet aan het traject waar ik in zat. Achteraf is het goed geweest dat ik toen niet volledig beter ben gemeld, al was dat wel het streven. Ik startte met een 90% betermelding zodat ik eerder naar huis kon, maar eigenwijs als ik ben maakte ik daar geen gebruik van, er was veel te veel te doen. Ik wilde alles weer op de rit krijgen en aan mijn toekomst werken. Ik heb het op de rit gekregen, maar zonder verder ook maar iets anders te kunnen doen en, nog belangrijker, ten koste van mezelf. Degene die mijn blog vanaf het begin hebben gelezen weten hoe dat is gegaan en hoe het voor me was.

Kijkend naar mijn klachten is het ook logisch dat het niet ging. Het merendeel heeft te maken met problemen in de prikkelverwerking en het concentratievermogen en laat dat nou net niet handig zijn met een klas vol pittige leerlingen waarin het nooit rustig is en er altijd wat te doen is.

Het blijft natuurlijk lastig hard te maken. Whiplash is iets ongrijpbaars en blijkbaar ook inconsequent en voor iedereen anders. Wat nog eens benadrukt werd toen ik de Whiplashstichting belde om mijn gedachtes te checken. Zij bevestigden dat de uitval inderdaad een klassiek voorbeeld was en gingen zelfs zo ver om te zeggen dat ik helaas tot de 10% mensen zou horen die chronisch klachten zou blijven houden. Iets waar ik absoluut nog niet in mee kon gaan en wat ik heel gauw weer naast me neer heb gelegd. Ik wil het revalidatie traject nog wel een eerlijke kans geven en ben nog lang niet zo ver om te kunnen concluderen dat dit chronisch zou zijn en vooral dat zou blijven. Zoals eerder gezegd, ik ga voor een herstel. Maar al met al kan ik stellen dat de whiplash zeker een flink aandeel heeft gehad in mijn terugval. Anders zou ik nu ook verder zijn geweest in mijn herstel. Dit wetende ben ik ook beter voorbereid op mijn hernieuwde re-integratie zodra die van start gaat. Ik weet inmiddels waar de klachten vandaan komen en kan daar dan denk ik beter op inspelen. We gaan het zien!

Overzicht klachten

ü  Verkrampte en pijnlijke nek- en schouderspieren

ü  Krakende nek

ü  Duizeligheid

ü  Hartkloppingen

ü  Kort lontje

ü  Niet meer kunnen multitasken

ü  Korte concentratieboog

ü  Vergeetachtigheid

ü  Woorden soms niet meer kunnen vinden

ü  Ernstige vermoeidheid

ü  Slapeloosheid

ü  Gevoelig voor te veel of harde geluiden

ü  Overzicht snel verliezen

ü  Minder verdraagzaam

ü  Voor alles meer tijd nodig hebben